کد مطلب:24940 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

حالات ائمه مخصوصا حضرت علي در نماز چگونه بوده است

معروف است كه در يكي از غزوات تيري به پاي حضرت علي(ع)

اصابت كرده بود و بيرون آوردن آن مشكل بود به پيشنهاد پيامبر(ص) (و

دربعضي كتب به پيشنهاد حضرت زهرا(ع)) آن تير را از پاي حضرت در

حالي كه مشغول نماز بودند بيرون آوردند. حضرت هنگام نماز آنچنان

مجذوب پروردگار خود ميباشد كه متوجه آنچه بر بدن او ميگذرد نميشود

و از حضرت سجاد پرسيدند كه چرا هر وقت وضو ميسازيد رنگ مبارك

شما تغيير مييابد حضرت فرمود: ((مگر نميدانيد كه ميخواهم در حضور

كه بايستم و با كه تكلم كنم)). ابو حمزه ثمالي نقل ميكند كه حضرت را ديدم

در وقت نماز رداي مبارك از كتف همايونش افتاده و آن را درست ننموده تا از

نماز فارغ شد من از حضرت سوئال كردم، فرمود: ((من در خدمت كسي بودم

كه قدرت بر حركت نداشتم))، پس بايد دانست كه از نماز آن مقدار قبول

ميشود كه توجه انسان به ذات حق تعالي بوده و نماز ائمه اين گونه بوده و

رواياتي كه حالات ائمه را در وقت نماز بيان ميكند زياد است و در بعضي از

حالات اوليا آمده كه يك شب تا صبح در حال ركوع يا سجده بودهاند. اين

نيست مگر اين كه توجه انسان به سوي حق تعالي است واز بدن غافل

شدهاند والا انسان در حال عادي چنين تواني ندارد. در كتاب نشان از

بينشانها در حالات شيخ حسنعلي نخودكي نقل ميكند كه يك شب برفي،

روي بام حرم حضرت رضا(ع) تا صبح در ركوع بود. خادم حرم نقل ميكند

كه ديدم همان قدري كه برف روي بام بود روي پشت شيخ كه در حال ركوع

بود هست.